Geen eindejaar, maar een term om aan te duiden dat tegenstellingen heel goed samen kunnen gaan. Zoals bij deze oranjerie aan de Belkmerweg in Schagerbrug. Enige nuance is op zijn plaats: oud is niet stokoud, nieuw daarentegen is wel degelijk gloednieuw. Een grotendeels glazen aanbouw van een eigenzinnig ontwerp, ontstaan tijdens een soms enerverend creatief proces en tot stand gekomen middels ons gebruikelijke vakwerk. Een bijzonder bouwsel, dat is het!
Onze opdrachtgever is bioloog. Gespecialiseerd in schimmels, lange tijd werkzaam als wetenschapper in Wageningen en inmiddels gepensioneerd, maar bioloog ben en blijf je voor altijd. Een grenzeloze belangstelling voor alles wat groeit en bloeit, met een sterke voorkeur voor esthetiek. Kijken wat er gebeurt onder gecreëerde omstandigheden, maar ook rücksichtslos durven snoeien, verplaatsen of zelfs wegdoen als dat beter voegt. Stenen en keien verzamelen, plantjes stekken, geulen graven en simpelweg uitproberen brachten onze opdrachtgever de bostuin waar menigeen van droomt. Weelderig, kleurrijk, maar ook natuurlijk en intuïtief. Alsof het vanzelf zo gekomen is...
Dat geldt ook voor de aanbouw. Een wintertuin van glas, staal, baksteen en thermisch verduurzaamd hout. Opgetrokken tegen de klassieke puntgevel van de woning die Cor ruim dertig jaar geleden voor zijn gezin heeft laten bouwen. Het werk bracht hem zijn volwassen leven lang steeds ver weg, maar zijn woning staat op luttele meters van zijn geboortehuis. Bosgrond en zeelucht. Vertrouwd. Echter, ook niet vies van een moderniseringsslag en zo werd het idee van een aanbouw opgevat. Na veel schetsen, brainstormen, vormgeven en een allesoverheersend 'het-is-het-net-niet'- gevoel bracht Pronk Bouw architect Glenn Pronk naar voren. Deze, weliswaar naamgenoot maar volstrekt onafhankelijke, ontwerper draait al heel wat jaren mee en zit nog altijd vol met ideeën. Moderne middelen en materialen kregen een rol in het geheel.
De heren debatteerden en discussieerden, maar hadden duidelijk hetzelfde doel. Hierdoor evolueerden de ideeën en versterkte dit het tekenproces. Ondersteund met de vastomlijnde wensen van de opdrachtgever (moderne installaties, verduurzaming en openheid) en de kaders van de welstand werd een aanbouw op papier gezet. Hierop werd ook de verbouwing gebaseerd. Binnenmuren verdwenen, er kwamen ramen bij. Glazen schuifpuien verbinden voortaan binnen met binnen, dubbele openslaande deuren leiden naar buiten. Er is licht, openheid en toch intimiteit, zowel in de woonkamer als de verplaatste maar wel verbonden keuken en het aansluitende eetgedeelte.
Als eenmaal de abstractie van het tekenproces wordt ingevuld met vakwerk blijkt hoe gelaagd en geslaagd dat voorwerk is. Nieuwbouw en restauratie gingen hand in hand. De bakstenen borstwering van de aanbouw vergde veel pas- en meetwerk van de metselaar, voor wie het aanhelen van voormalige openingen toch echt dagelijkse praktijk is. Waar onze metselaars inderdaad ook mee zoet waren, het brede keukenraam werd vervangen door twee beter bij het geheel passende vensters.
De verticale delen van Fraké met daartussen enorme glaspartijen vormden hun eigen uitdaging. De nokhoogte van de oranjerie reikt tot de nok van het woonhuis. Plaatsing van de stalen spanten vergde opperste concentratie van de werklui. Nu zit nauwkeurigheid in het DNA van Pronk Bouw en alles was berekend, herberekend, nagerekend en nog een keertje gecontroleerd. Zowel architect Glenn Pronk als de vaklieden voelden toch wat spanning tijdens dit deel van het bouwproces. Daarna was het een feest volgens de projectleider van Pronk Bouw. Perfect passend, prima voorbereid en uitstekend uitgevoerd.
Vier op afstand bedienbare elektrische kantelramen houden het binnenklimaat behaaglijk en fris. Een schouw is voorbereid, inclusief rookkanaal, maar voorlopig doet de zon haar verwarmende werk bijna jaarrond. Gratis.
Deze krachtbron van moeder natuur wordt ook ingezet om het energieverbruik in de woning te versoberen. Een hybride warmtepomp geeft warmte aan de vloer waardoor het huis zuinig omgaat met energie.
